رژیم غذایی سیروز کبدی؛ گامی حیاتی برای مدیریت بیماری کبد

در رژیم غذایی سیروز کبدی معمولاً مصرف روزانه سدیم باید زیر ۲ گرم (۲۰۰۰ میلی‌گرم) باشد.

رژیم غذایی سیروز کبدی؛ گامی حیاتی برای مدیریت بیماری کبد

سیروز کبدی یکی از پیشرفته‌ترین مراحل بیماری‌های مزمن کبد است که در آن بافت سالم کبد به بافت اسکار (زخمی) تبدیل می‌شود و عملکرد طبیعی کبد به‌شدت کاهش می‌یابد. این بیماری می‌تواند در اثر عواملی مانند مصرف الکل، هپاتیت مزمن، بیماری کبد چرب غیرالکلی یا اختلالات خودایمنی ایجاد شود. در این مرحله، مراقبت دقیق از وضعیت عمومی بدن و به‌ویژه تغذیه از اهمیت حیاتی برخوردار است. پیروی از رژیم غذایی سیروز کبدی می‌تواند به کنترل علائم، کاهش عوارض و افزایش کیفیت زندگی بیماران کمک شایانی کند (اگر به این موارد علاقه دارید، می توانید مقاله چگونه سالمندی سالم را تجربه کنیم؟ را مطالعه کنید).

چرا رژیم غذایی در سیروز کبدی اهمیت دارد؟

رژیم غذایی سیروز کبدی؛ گامی حیاتی برای مدیریت بیماری کبد

کبد نقش مهمی در متابولیسم، تولید انرژی، تنظیم قند خون، ساخت پروتئین‌ها و ذخیره ویتامین‌ها دارد. زمانی که کبد دچار آسیب گسترده شود، عملکردهای متعددی از بدن مختل می‌گردد (اگر به این موارد علاقه دارید، می توانید مقاله آشنایی با مهمترین نیازها در 50 سالگی را مطالعه کنید). در این شرایط، رژیم غذایی سیروز کبدی باید به گونه‌ای تنظیم شود که:

  • نیازهای تغذیه‌ای فرد تامین شود
  • از تجمع سموم و مایعات جلوگیری کند
  • عملکرد باقی‌مانده کبد حمایت شود
  • خطر عوارضی مانند انسفالوپاتی کبدی و آسیت کاهش یابد

بنابراین، تغذیه مناسب بخشی جدایی‌ناپذیر از درمان است.

اصول کلی رژیم غذایی سیروز کبدی

رژیم غذایی سیروز کبدی؛ گامی حیاتی برای مدیریت بیماری کبد

برای تنظیم رژیم غذایی سیروز کبدی، باید مواردی که در ادامه مطرح می شوند، در نظر گرفته شوند. مجله British liver در مورد رژیم غذایی سیروز کبدی می گوید:

High in starchy carbohydrates such as potatoes, bread, pasta and rice. Wholegrain options are healthiest. Low in red meat such as beef, pork and lamb. Choose chicken, turkey, fish, dairy or plant-based options such as beans, pulses or tofu.

کربوهیدرات های نشاسته ای بالا مانند سیب زمینی، نان، ماکارونی و برنج. گزینه های غلات کامل سالم ترین هستند. گوشت قرمز مانند گوشت گاو، خوک و بره کم است. مرغ، بوقلمون، ماهی، لبنیات یا گزینه های گیاهی مانند لوبیا، حبوبات یا توفو را انتخاب کنید.

 دریافت کالری کافی

افراد مبتلا به سیروز اغلب دچار کاهش وزن، ضعف عضلانی و کاهش انرژی می‌شوند. بنابراین، تأمین کالری کافی برای پیشگیری از سوءتغذیه بسیار مهم است. به‌طور میانگین، بیماران به حدود ۳۰–۳۵ کیلوکالری به ازای هر کیلوگرم وزن بدن نیاز دارند.

رژیم غذایی سیروز کبدی؛ گامی حیاتی برای مدیریت بیماری کبد

 مصرف پروتئین متعادل

برخلاف باور گذشته، حذف کامل پروتئین برای بیماران سیروزی توصیه نمی‌شود. در واقع، پروتئین برای حفظ توده عضلانی ضروری است. البته در صورت بروز انسفالوپاتی کبدی، ممکن است پزشک مقدار آن را محدود کند. منابع مناسب پروتئین در رژیم غذایی سیروز کبدی شامل:

  • تخم‌مرغ
  • ماهی
  • مرغ بدون پوست
  • لبنیات کم‌چرب
  • پروتئین‌های گیاهی مانند عدس و لوبیا (در حد تعادل)

محدودیت سدیم (نمک)

افزایش فشار خون پورت و تجمع مایعات (آسیت و ادم) از مشکلات شایع در سیروز هستند. برای کنترل این عوارض، محدود کردن مصرف نمک ضروری است. در رژیم غذایی سیروز کبدی معمولاً مصرف روزانه سدیم باید زیر ۲ گرم (۲۰۰۰ میلی‌گرم) باشد. این به معنای پرهیز از غذاهای کنسروی، شور، سوسیس و کالباس، چیپس و غذاهای فرآوری‌شده است.

کنترل مایعات

در برخی بیماران، به‌ویژه کسانی که دچار آسیت شدید هستند، پزشک ممکن است محدودیت مایعات را نیز توصیه کند. میزان مصرف مایعات در این شرایط، معمولا بر اساس وضعیت سدیم خون تنظیم می‌شود و باید با نظر متخصص تغذیه و پزشک انجام گیرد.

 اجتناب از الکل

در هر نوع رژیم غذایی سیروز کبدی، پرهیز کامل از مصرف الکل ضروری است، زیرا الکل به شدت آسیب‌زننده به سلول‌های کبدی است و می‌تواند روند بیماری را تسریع کند.

ویتامین‌ها و مواد معدنی مورد نیاز

رژیم غذایی سیروز کبدی؛ گامی حیاتی برای مدیریت بیماری کبد

افراد مبتلا به سیروز معمولاً دچار کمبود برخی ویتامین‌ها و مواد معدنی می‌شوند. مکمل‌یاری در کنار رژیم غذایی سیروز کبدی نقش مهمی در بهبود وضعیت عمومی بیمار دارد:

  • ویتامین B1 تیامین: کمبود آن در مصرف‌کنندگان سابق الکل شایع است.
  • ویتامین A، D، E و K: این ویتامین‌های محلول در چربی ممکن است به‌خوبی جذب نشوند.
  • زینک و منیزیم: برای عملکرد عصبی، متابولیسم و تقویت ایمنی ضروری هستند.
  • فولات و ویتامین B12: کمبود این ویتامین‌ها نیز در بیماران دیده می‌شود.

مصرف مکمل‌ها باید زیر نظر پزشک انجام شود و بخشی از رژیم غذایی سیروز کبدی در نظر گرفته شود.

چه غذاهایی مفید و چه غذاهایی مضر هستند؟

برای اجرای بهتر رژیم غذایی سیروز کبدی، در ادامه فهرستی از غذاهای توصیه‌شده و غذاهای ممنوع آورده شده است. غذاهای مفید:

  • سبزیجات تازه، به‌ویژه برگ‌های سبز تیره
  • میوه‌های تازه و کم‌قند
  • غلات کامل مانند جو، کینوا و برنج قهوه‌ای
  • پروتئین‌های کم‌چرب
  • روغن زیتون و چربی‌های مفید در حد متعادل
غذاهای مفید برای کبد 
سبزیجات تازه  سبزیجات با برگ های تیره 
میوه های تازه و کم قند  غلات کامل 
پروتئین های کم چرب  روغن زیتون 

غذاهای مضر:

  • غذاهای کنسروی و بسته‌بندی‌شده
  • سوسیس، کالباس، همبرگر و فست‌فود
  • تنقلات شور مانند چیپس
  • شیرینی‌ها و دسرهای پرشکر
  • نوشیدنی‌های حاوی کافئین یا الکل

پرهیز از این غذاها نقش مهمی در موفقیت رژیم غذایی سیروز کبدی دارد.

نکاتی کاربردی برای اجرای بهتر رژیم

اجرای یک رژیم غذایی سیروز کبدی ممکن است در ابتدا دشوار به نظر برسد. در ادامه چند نکته برای ساده‌سازی این روند ارائه می‌شود:

  • غذا را در وعده‌های کوچک و مکرر مصرف کنید (۵ تا ۶ وعده در روز)
  • از چاشنی‌های طبیعی مانند آب‌لیمو یا سبزی‌های معطر به جای نمک استفاده کنید
  • برچسب مواد غذایی را بررسی کرده و از مقدار سدیم آگاه باشید
  • وعده شبانه سبک و حاوی پروتئین داشته باشید تا از کاتابولیسم شبانه جلوگیری شود
  • در صورت بی‌اشتهایی، از مکمل‌های غذایی تجویز‌شده استفاده کنید

نقش مشاوره تغذیه

با توجه به حساسیت وضعیت کبدی، بهتر است بیماران تحت نظارت یک متخصص تغذیه باشند. تنظیم شخصی‌شده رژیم غذایی سیروز کبدی بر اساس وضعیت بالینی، آزمایش‌ها و علائم بیمار می‌تواند به نتایج بسیار بهتری منجر شود.

سخن پایانی

رژیم غذایی سیروز کبدی بخش جدایی‌ناپذیر از مدیریت این بیماری مزمن و پیشرفته است. با رعایت اصولی مانند مصرف پروتئین کافی، محدودیت نمک، دریافت ویتامین‌ها و پرهیز از غذاهای مضر، می‌توان روند بیماری را کند و عوارض آن را کنترل کرد. تغذیه صحیح نه تنها به حفظ کیفیت زندگی کمک می‌کند، بلکه می‌تواند باعث کاهش بستری شدن‌های مکرر، افزایش طول عمر و بهبود عملکرد باقی‌مانده کبد شود.

رعایت رژیم غذایی سیروز کبدی نیازمند همکاری نزدیک بین بیمار، خانواده، پزشک و متخصص تغذیه است. با آموزش و حمایت مناسب، بیماران می‌توانند سبک زندگی سالم‌تری اتخاذ کرده و با امید و کیفیت زندگی بیشتر، با بیماری خود مقابله کنند.