کاهش شنوایی یکی از مشکلات شایع در دوران میانسالی است که می‌تواند تأثیرات قابل توجهی بر کیفیت زندگی افراد داشته باشد. در حالی که برخی از مشکلات شنوایی ممکن است به دلیل عوامل ژنتیکی یا آسیب‌های محیطی رخ دهند، تغییرات طبیعی ناشی از پیری نیز یکی از دلایل اصلی کاهش شنوایی در این سنین به شمار می‌آید. در این مقاله، به بررسی دلایل مختلف دلایل کاهش شنوایی در میانسالی پرداخته می‌شود (اگر به این موضوعات علاقه دارید، می توانید مقاله معاینات دوران میانسالی که باید انجام شوند! را مطالعه کنید).
فهرست مطالب
پیرگوشی
یکی از شایع‌ترین دلایل کاهش شنوایی در میانسالی ، پیرگوشی است. پیرگوشی یک نوع شنوایی است که به طور طبیعی با افزایش سن بروز می‌کند. این وضعیت معمولا ناشی از تغییرات در ساختارهای داخلی گوش از جمله حلزون (کوکلئا)، عصب شنوایی و دیگر اجزای سیستم شنوایی است. این تغییرات می‌توانند باعث کاهش توانایی گوش در دریافت و پردازش صداها شوند. پیرگوشی معمولا به تدریج و به آرامی پیشرفت می‌کند. افراد مبتلا به این نوع شنوایی معمولا در شنیدن صداهای زیر، مانند صدای صحبت‌های زنانه یا صدای بلندگوی تلویزیون در فرکانس‌های بالا، مشکل دارند. این نوع کاهش شنوایی اغلب به صورت دوطرفه (در هر دو گوش) رخ می‌دهد.
| دلایل کاهش شنوایی در میانسالی | |
| پیری گوش | آسیب به گوش |
| ابتلا به بیماری مانند دیابت | عفونت گوش |
آسیب‌های شنوایی ناشی از صداهای بلند
یکی دیگر از دلایل کاهش شنوایی در میانسالی آسیب های شنوایی ناشی از صداهای بلند است. افرادی که در محیط‌های پرسر و صدا کار کرده‌اند (مانند کار در صنایع، کارخانه‌ها یا محل‌های ساختمانی) یا کسانی که به طور مرتب در معرض موسیقی با صدای بلند قرار دارند (مانند استفاده از هدفون یا شرکت در کنسرت‌ها)، بیشتر در معرض آسیب شنوایی ناشی از صداهای بلند قرار دارند. این نوع آسیب به تدریج ایجاد می‌شود و معمولا بر سلول‌های مویی در گوش داخلی تأثیر می‌گذارد. این سلول‌ها مسئول تبدیل صداها به سیگنال‌های الکتریکی برای ارسال به مغز هستند. آسیب به این سلول‌ها ممکن است باعث کاهش شنوایی شود که معمولاً در فرکانس‌های خاصی (مانند فرکانس‌های بالاتر) مشاهده می‌شود. مجله nicd در مورد دلایل کاهش شنوایی در میانسالی می گوید:
Long-term exposure to noise and some medical conditions can also play a role. In addition, new research suggests that certain genes make some people more susceptible to hearing loss as they age
قرار گرفتن طولانی مدت در معرض سر و صدا و برخی شرایط پزشکی نیز می تواند منجر به کاهش شنوایی شود. علاوه بر این، تحقیقات جدید نشان می دهد که ژنتیک نیز موثر است و برخی از ژن ها با افزایش سن فعال می شوند.
بیماری‌ها و اختلالات پزشکی
بسیاری از بیماری‌ها و اختلالات پزشکی به عنوان یکی از دلایل کاهش شنوایی در میانسالی در نظر گرفته می شوند که از آن جمله می‌توان به دیابت، بیماری‌های قلبی و عروقی، عفونت‌های گوش و بیماری‌های خودایمنی اشاره کرد. دیابت می‌تواند باعث آسیب به اعصاب شنوایی شود. بالا بودن سطح قند خون می‌تواند جریان خون به گوش داخلی را کاهش دهد و این امر منجر به کاهش شنوایی گردد. بیماری‌های قلبی که جریان خون به مناطق مختلف بدن را مختل می‌کنند، می‌توانند به شنوایی نیز آسیب برسانند. کاهش جریان خون به گوش داخلی می‌تواند باعث کاهش کارایی سلول‌های شنوایی شود. عفونت‌های گوش که در دوران میانسالی شایع‌تر می‌شوند، می‌توانند به پرده گوش یا ساختارهای داخلی گوش آسیب برسانند و منجر به کاهش شنوایی شوند. بیماری‌های خودایمنی مانند لوپوس یا آرتریت روماتوئید نیز می‌توانند موجب کاهش شنوایی شوند، زیرا سیستم ایمنی بدن به اشتباه به بافت‌های گوش حمله می‌کند.
مصرف داروها
مصرف برخی داروها نیز می‌تواند به عنوان یکی از دلایل کاهش شنوایی در میانسالی در نظر گرفته شود. داروهای آمینوگلیکوزید (که برای درمان عفونت‌های شدید استفاده می‌شوند)، داروهای شیمی‌درمانی، داروهای ضدافسردگی و حتی مسکن‌های ضد التهابی غیر استروئیدی می‌توانند به گوش داخلی آسیب بزنند و شنوایی را کاهش دهند. این داروها معمولاً به طور مستقیم بر سلول‌های مویی در گوش داخلی تأثیر می‌گذارند و موجب اختلال در عملکرد شنوایی می‌شوند. به همین دلیل، افرادی که در حال مصرف داروهای خاص هستند، باید مراقب تأثیرات جانبی داروها بر شنوایی خود باشند.
آیا تغییرات هورمونی بر قدرت شنوایی اثر می گذارد؟
در دوران میانسالی، تغییرات هورمونی به ویژه در زنان می‌تواند بر شنوایی تأثیر بگذارد و به عنوان یکی از دلایل کاهش شنوایی در میانسالی در نظر گرفته می شود. کاهش سطح استروژن و پروژسترون در دوران یائسگی می‌تواند باعث تغییراتی در سیستم شنوایی شود. این تغییرات به ویژه می‌تواند بر پردازش صدا و حساسیت به فرکانس‌های بالا تأثیر بگذارد. برخی از مطالعات نشان داده‌اند که زنان در دوران یائسگی ممکن است با افزایش خطر کاهش شنوایی مواجه شوند. این تغییرات هورمونی می‌توانند به صورت مستقیم یا غیرمستقیم از طریق تأثیر بر وضعیت عمومی سلامتی و شنوایی به بروز این مشکلات کمک کنند.
افزایش سن و کاهش عملکرد سیستم عصبی
با افزایش سن، تغییراتی در سیستم عصبی رخ می‌دهد که می‌تواند بر شنوایی تأثیر بگذارد. کاهش کارایی عصب شنوایی، به ویژه در سنین بالا، می‌تواند موجب مشکلاتی در پردازش صدا در مغز شود. حتی اگر گوش خارجی و داخلی سالم باشند، اختلال در انتقال سیگنال‌ها از گوش به مغز می‌تواند باعث کاهش کیفیت شنوایی گردد. همچنین، کاهش انعطاف‌پذیری و ظرفیت سیستم عصبی می‌تواند بر قدرت تمرکز و تفکیک صداها تأثیر بگذارد. به همین دلیل، افراد مسن ممکن است برای شنیدن صداهای خاص، به ویژه در محیط‌های شلوغ و پر سر و صدا، مشکل پیدا کنند.
سخن پایانی
تا به اینجا تلاش کردیم به معرفی دلایل کاهش شنوایی در میانسالی بپردازیم. کاهش شنوایی در میانسالی یک مشکل رایج است که می‌تواند تحت تأثیر عوامل مختلفی قرار گیرد. پیرگوشی به عنوان یکی از علل اصلی کاهش شنوایی در این دوران، به دلیل تغییرات طبیعی در ساختار گوش ایجاد می‌شود. عوامل محیطی مانند قرار گرفتن در معرض صداهای بلند، مصرف داروهای خاص، بیماری‌های مختلف و تغییرات هورمونی نیز می‌توانند به کاهش شنوایی منجر شوند. توجه به مراقبت از شنوایی، کاهش آسیب‌های محیطی، و مشاوره با پزشک برای تشخیص و درمان به موقع می‌تواند به حفظ کیفیت شنوایی و بهبود کیفیت زندگی افراد در دوران میانسالی کمک کند.